Michael J. Fox moves

De laatste weken bemerk ik weer een lichte uitbreiding van mijn arsenaal aan bewegingen, aan extra motorische output, zeg maar. Vooral als ik in mijn bed lig en in slaap probeer te komen. Niet alleen mijn rechterbeen en -arm willen dan hun eigen dansje doen maar mijn schouders schudden ook in een soort hippy hippy shake. 
Ook overdag merk ik dat ik af en toe oncontroleerbare moves maak, vooral bij moeheid maar ook nu ik hier zit te tikken op mij laptop. Een soort heen en weer gezwaai, als een boompje in de wind.

Michael J Fox had die moves ook, ik herken ze. Hij moffelde ze lang geleden nog weg, uit schaamte of uit angst geen rollen meer te krijgen als men het zou merken. Moffelde ze weg door hyperactief te zijn, explosief extravert aanwezig te zijn. Een lijf dat alle kanten opvloog, Een kruidjeroermeniet, geen seconde op dezelfde plek, altijd maar in beweging, dan viel het niet op dat hij veel van die bewegingen helemaal niet wilde maar moest maken, dat hij er geen controle over had. Toen hij geen verstoppertje meer speelde en de hele wereld verteld had over de ziekte waar hij onder leed, maakte hij van diezelfde moves gebruik...en misbruik, zie bovenstaande hilarische clip.

   
Pas, tijdens een concert, merkte ik opeens hoe ik zat te schudden, onvrijwillig. Ik poogde dat onmiddellijk te verhullen en boog het om naar zogenaamd ritmisch op de muziek meebewegen. Opdat het maar niet op zou vallen...
Zoals ik al jaren mijn rechterarm vastpin met de linker en neerdruk op het linkerbeen, dat ik over mijn rechterbeen geslagen houd zodat dat been zich stil houdt. Opdat het beven niet opvalt.
Maar een heel lijf vastzetten, zodat het niet kan schudden, dat wordt wel een dingetje... 
Dus wanneer de muziek zich ervoor leent er een laag van andere bewegingen overheen leggen, die moeten uitstralen: ik geniet hoor, ik beweeg gewoon ritmisch mee. Op Pärt kun je echter moeilijk ritmisch mee bewegen.

Vannacht, toen ik weer lag te schudden, bedacht ik me opeens dat deze serie concerten die ik afgelopen voorjaar insloeg, wel eens de laatsten ooit zouden kunnen zijn. Omdat ik niet openbaar wil gaan zitten shaken. Ik wil niet voor gek zitten. Dat iedereen het ziet maar het nadrukkelijk zogenaamd niet ziet.

Maar ook hier gloort er hoop: Ultrasoon geluid, dat in lage doseringen de tremors kan verminderen of zelfs wegnemen!!

Zie het artikel in Trouw van enkele dagen geleden: "Geluid kan helpen tegen tremor van patienten met parkinson". 

Dat zou betekenen dat ik concerten zou kunnen blijven bezoeken!! God, wat zou dat heerlijk zijn.

Zoals we bijvoorbeed deze week Topeng Maquerade gaan zien en horen:

en het

Gurdijeff Ensemble

Michael J. Fox ontvangt een ere Oscar, november 2022.